+اینجا بریده هایی از کتاب هایی که خوندم و ارزش ثبت شدن رو داشتن، می نویسم ... دلتون خواست بخونین :)
1 : گفتم: یک جوان به سن و سال من و تو چند ساعت باید بخوابد؟
گفت: یک آدم به سن و سال من و تو چند ساعت باید بخواند؟
|سمفونی مردگان-عباس معروفی|
2 : در راه خلق باید بند عواطف را پاره کرد، اگر نه طنابی می شود دور گردن خودت
|جا ماندیم-بهناز علی پور گسکری|
3 : کونتین گفت : از این خانه بدم می آید. می ذارم از اینجا فرار می کنم.
جیسن گفت: خیلی وقته در حاله فراری. اما آن قدر دور نمی روی که وقت غذا اینجا نباشی!
|خشم و هیاهو-ویلیام فاکنر|
4 : اگر آدم گناه کرد و موفق شد آن گاه به عقیده ی خودش و دیگران گناه نیست. ولی اگر موفق نشد آن وقت گناه، گناه است و باید جبرانش کرد!
|سووشون-سیمین دانشور|
5: "به نظر من همه آدمها بی گناهن مگر اینکه خلافش ثابت شه."
"منم دقیقا همین جوری فکر می کنم کلود. همین دیروز داشتم به ایگنیشس می گفتم که ایگنیشس آدما همشون خلافن مگر اینکه بی گناهی شون ثابت شه."
|اتحادیه ابلهان-جان کندی تول|
6: "این آشغالا چیه روی زمین ایگنیشس؟"
"اینی که شما می بینی تمام فلسفه ی منه. هنوز کار داره. باید به شکل یک کلیت منسجم دربیاد. پس حواست باشه که پاتو کجا می ذاری."
|اتحادیه ابلهان-جان کندی تول|
7: "پدرم می گه خدا بنده هاشو همونقدر دوست داره که اونها خودشون رو."
"تو برای فهم این مطلب هنوز خیلی بچه ای. اما بعضی وقت ها انجیل تو دست بعضیا، خیلی بدتر از یک بطر نوشیدنی غیرمجاز به دست کسی مثل پدر تو است."
|کشتن مرغ مینا-هارپر لی|
8: از اشتغال ذهن عمه الکساندرا به توارث هیچ سر در نمیاوردم. من این طور می فهمیدم که مردم خوب آنهایی هستند که به تناسب درکشان بهترین کاری که از دستشان ساخته است انجام می دهند، اما عقده ی عمه الکساندرا ظاهرا این بود که هر قدر یک خانواده بیشتر روی یک قطعه زمین بماند همان قدر شریف تر است.
|کشتن مرغ مینا-هارپر لی|
9: اگه کسی به تو لقب بدی داد، لازم نیست بهت بربخوره. این لقب به تو صدمه نمی زنه، برعکس نشون میده که خود گوینده چقدر اخلاقاً فقیره.
|کشتن مرغ مینا-هارپر لی|
10: هرکسی حق داره هرطور میخواد فکر کنه و توقع داشته باشه که دیگران هم به عقایدش احترام بگذارند. اما من قبل از اینکه با دیگران زندگی کنم، باید بتونم با خودم زندگی کنم. وجدان آدم تنها چیزیه که نمی تونه تابع نظر اکثریت باشه.
|کشتن مرغ مینا-هارپر لی|
11: این دیگران نیستند که بیشتر از همه ما را مایوس می کنند، بلکه اختلاف میان واقعیت و ساخته های دور و دراز ذهنمان است که نومیدمان می سازد.
|همراز - هلن گرمیون|
