برای باور بودن جایی باید باشه، باید
برای لمس تن عشق کسی باید باشه، باید
که سرِ خستگیاتو به روی سینه بگیره
برای دلواپسی هات،
واسه سادگیت،
بمیره ... //
+ایرج جنتی عطایی تاکید میکنه که یه جایی وجود داره که میتونی خستگیاتو توش از تن به در کنی و کسی رو داشته باشی که کوچکترین خصوصیاتت رو -هرچند دوست نداشتنی- به قدری دوست داشته باشه که حاضر باشه برای تو بمیره ...
