|Fight Club|

ما اشتباه کردیم اول فیلمو دیدیم بعد کتاب خوندیم. اما شما اول کتابو بخونین بعد فیلمو ببینین. عین ما هم برعکس شد، مسئله ای نیست. طوری نیست که کتاب لوث شه، اما از معدود فیلمایی بود که منطبق بر کتاب ساخته شده بود و از دیدنش کیف کردم ...

 

|The Dark Knight|

هین ... جوکر ... بین جوکر و بتمن؟ جوکر. بین بتمن و سوپر من؟ بتمن. بین جوکر و بقیه؟ جوکر، جوکر، زنده باد جوکر!

 

|I'm not ashamed|

اگر در دفاع از عقاید و نظریاتتون مشکل دارین، این فیلم رو حتما ببینین. تا یاد بگیرین چطور آدم باید از باورهاش دفاع کنه، حتی اگه همه باهاش مخالفت می کردن. (فیلم مستنده، اگه هنوزم ترغیب نشدین ببینین، برین در رابطه با کشتار دسته جمعی مدرسه کلمبیا یه سرچی بکنین، این فیلم راجع به اولین کشته ی این واقعه ست)

 

|Roman Holiday|

مشخصه من مُریدِ آدری هپبرن ام؟ مشخص نیست؟ حتی اگر هم آدری رو نمی پسندین (هرچند که محاله. ممکنه واقعا؟!) این فیلم رو ببینین، با هالیوودِ گذشته آشتی کنین. خیلی دلنشین تر از هالیوودِ جدیده.

 

|Deep water Horizon|

این هم ته مایه ای از مستند داره. و اگه می خواین هیجان رو از ته دل احساس کنین، ببینینش. من این فیلم رو چند روز بعد از فاجعه ی پلاسکوی تهران دیدم، برای همین فکر می کنم تاثیر بیشتری روم داشت. اما در هرصورت فیلم قدرتمندیه.

 

|La La Land|

با اون همه جایزه ای که برد مگه می شه کسی ندیده باشه؟ :) در هرصورت اگه هنوز ندیدین ببینین. پایانش مو به تنتون سیخ می کنه.

 

|before I Fall|

قیلم های زیادی با این مضمون که "ای وای توی یه روز خاص گیر کردیم و این روز هی از اول تکرار می شه" ساخته شده. اما قدرت یک کارگردان به اینه که از یه موضوع کلیشه ای یه فیلم دلنشین دربیاره. این فیلم هم قشنگه. البته این روز در نظر بگیریم که من همیشه از بچگی عاشق فیلم های های اسکول پسندِ تینجیری بودم -_- مزخرف ترین فیلم ها وقتی در فضای دبیرستان های خارجی قرار می گیره دست و دل من می لرزه.

 

|Birdman|

آدم گاهی به یک شهرت آنی می رسه و بعد دچار کمرنگی بعد از شهرت آنی می شه. شخصیت اصلی این فیلم به این معضل دچار است. ضمنا ادوارد نورتون توی این فیلم بازی می کنه. همین شما رو قانع نمی کنه؟

 

|Mr.Nobody|

هر چه قدر از فیلم بگم، کم گفتم. هر چهارماه یک بار باید ببینمش تا جان و روح تازه کنم :) تحلیل های فلسفی فوق العاده ای داره که اگه شروع کنم به گفتن دیگه تموم کردنش با خداست. پس پیشنهاد می کنم خودتون یه سرچی درباره اش بکنین.

 

|To the bone|

این فیلم راجع به دختر جوونیه که دچار آنورکسیاست. موضوعش تازه ست و به نظر من خیلی خوب و منطقی بهش پرداخته شده. آنورکسیا و بولیمیا از جمله مشکلاتین که تعداد زیادی از افراد(غالبا دخترها)توی سن بلوغ دچارش می شن. ولی افراد کمی با نشونه هاش آشنایی دارن. و افراد کمی به فکر راه حل می افتن. به خاطر همینه که خیلی ها با این مشکلات زندگی می کنن، ولی حتی متوجه نمی شن که مشکلی هست.

 

|The grand Budapest hotel|
برچسب کمدی روی این فیلم خورده، که به نظرم همچین کمدی هم نیست. اما تم رنگارنگ و فانتزی قشنگی داره که باعث می شه غرق در داستان و صحنه آرایی ها بشین. و نزدیک به دو ساعت، زندگی کسالت بار روزمره رو فراموش کنین. این فیلم به سبک داستان پردازی لایه لایه ساخته شده.
 
|The pianist|
من شیفته ی ادرین برودی ام. و با این فیلم شناختمش. زیباترین فیلمی که در رابطه با جنگ جهانی دوم ساخته شده، بلاشک همینه.
 
|Midnight in paris|
در ادامه ی علاقه ام نسبت به ادرین برودی، باید بگم وودی الن رو هم همونقدر دوست دارم. پس نتیجه همکاری این دونفر رو هم بی نهایت دوست خواهم داشت. این فیلم سفر به دهه بیست و دوران طلایی و اوج و شکوهه. باعث میشه به این فکر کنیم که تعریف هرکدوم از ما از "دوران طلایی" چیه؟ چرا هیچ وقت از زمانی که درش زندگی می کنیم راضی نیستیم؟
 
|Marriage story|
این فیلم بهمون یاد میده که رابطه هامون چقدر ارزش دارن. و باید راجع به کوچکترین جزییات باهم صحبت کنیم و به راحتی از دلخوری های ریز و درشت عبور نکنیم. چطور برای خواسته هامون، برای عزیزانمون بجنگیم و از ماحصل اون جنگ استفاده کنیم و قدرشو بدونیم. این فیلم به معنای واقعی کلمه حس قدردانی رو در شما پررنگ می کنه.
 
|Jojo rabbit|
جوجو خرگوشه فیلمی کمدی-درام درباره جنگ جهانی دومه. این فیلم جنگ رو از دیدگاه یه پسربچه آلمانی ده ساله به تصویر میکشه. و چه خوب هم به تصویر میکشه :) مطمئن باشید از دیدنش پشیمون نمیشین.
 
|Blue jasmine|
این هم یکی از کارهای زیبای وودی آلنِ عزیزمه. این داستان خیلی ساده به زندگی زنی به اسم جانت که دوست داره جاسمین صداش بزنن میپردازه. از اوج و سقوطش و ناکامی هاش در زندگی و مشکلات روانی زیادی که باهاش دست و پنجه نرم میکنه میگه. وقتی فیلمای وودی آلن رو می بینین، احساس صمیمیت و آرامش میکنین. حتی اگه اون فیلم به بدبختیای یک زن میانسال بپردازه.