یک پرسش در ذهنم ایجاد شده و آن هم اینکه جمله ی "چاق ها مهربونن" از کجا آمده؟ آیا در گذشته نه چندان دور یک فرد چاق به مهربانی میان مردمش شهره بوده؟ یا یک نفر که خصومت ویژه ای با لاغراندام ها داشته این مسئله را باب کرده تا تیری در تاریکی باشد و آنها را از چشم بیندازد؟
دلیلی که خودم کم و بیش در ذهن دارم، این است:
آدمهایی که به علت نداشتن هیکلی مطابق معیارها و استانداردها "چاق" خطاب می شوند و این "چاقی" را بسیار پررنگ میدانند، برای فرار از اینکه توسط این مولفه ی نه چندان دوست داشتنی شناخته شوند به این جمله پناه می برند. با اینکه یک آدم به اصطلاح چاق، حق دارد به اندازه هر آدم دیگری مهربان یا نامهربان باشد. آنها دوست دارند اگر روزی، در جمعی غایب بودند و صحبتی ازشان پیش آمد، اینطور ازشان یاد نشود که "همون دختر/پسر چاقه" بلکه بگویند "همون دختر/پسر مهربونه". و از آنجا که مهربانی تنها اخلاقی ست که به طور جامع تمام فضایل را در بر میگیرد، به مرور زمان این مولفه انتخاب شده است.
موافقید یا مخالف؟ نظر شما چیست؟
